اثر زعفران(Crocus Sativus) بر آسیب پاراکوات در کلیه موش‌های سوری نر

مقدمه: پاراکوات به عنوان علف‌کش گیاهی، انگیزاننده نیرومندی در تشکیل آنیون‌های سوپراکسید است. این رادیکال‌ها بسیار سمی بوده و می‌توانند سبب آسیب‌هایی در اندام‌ها شوند. با توجه به پیامدهای زیانبار رادیکال های آزاد حضور ترکیب­های سودمند مانند زعفران به دلیل داشتن آثار آنتی اکسیدانی و از بین برنده رادیکال های آزاد، بایسته به نظر می‌رسد. هدف: بررسی اثر آنتی اکسیدانی زعفران بر آسیب کلیه موش‌های سوری نر که با پاراکوات تیمار شده اند مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی30 سر موش سوری نر به طور تصادفی به 6 گروه 5 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل آب و غذای معمولی و ml5/1روغن ذرت با گاواژ دریافت کردند. گروه دوم وسوم به ترتیب پاراکوات با دوزmg/kg  20و 40محلول در روغن ذرت ، گروه چهارم عصاره هیدرو الکلی زعفران با دوز mg/kg 80، گروه پنجم وششم به ترتیب پاراکوات با دوز kg/mg 40 و20 به همراه دز mg/kg 80 زعفران دریافت کردند. تیمار تمام گروه‌‌ها به صورت گاواژ بود. پس از 30 روز تیمار و بیهوش کردن موش‌ها ، خون‌گیری از قلب برای مطالعه متغییرهای سرمی انجام شد. سپس، کلیه را از بدن جدا کرده، نیمی از بافت کلیه برای سنجش اکسایشی ونیم دیگربرای مطالعه بافتی به فرمالین انتقال یافت. آنالیز داده ها باآزمون یک طرفه ANOVA و آزمایش تعقیبی Tukeyانجام شد. اختلاف در حد  05/0>P معنی دار تلقی شد. نتایج: تخریب لوله اپی تلیوم، ایجاد کانون التهاب، آتروفی گلومرولی، افزایش معنی دار اوره وکراتی­نین وپراکسیداسیون لیپیدی در کلیه موش های تیمار شده با پاراکوات دیده شد. درحالی­که در کلیه موش های تیمار شده با زعفران این شاخص ها بهبود یافته بود. نتیجه‌گیری: مصرف زعفران در حد معمول می تواند آثار سوء ناشی از سموم علف کش مثل پاراکوات را کاهش دهد.